Bir sonbahar gününde;
Yaprakların kaderini nasıl tain ederse rüzğar,
Adamın geçmiş günleri aynen öyle.
'Sevdalı değil kara sevdalıydı adam'
Tutulmuştu koyu karanlık ve güneşten ibaret birine
Hal ve istikbal neyine.
Vefasız sevğilerle; böylece,
Günler ardından seneler geçti tane tane.
Bir gün oldu nihayet
Hikayeyi bitiren.
Sakin bir akşamüstü sahilde dolaşırken
Kendini gördü dalgalar içinde bir batıp bir çıkan
Renk kalmadı yüzünde sarardı adamın.
Gözlerinde belirdi hayal meyal hatıralar
İki damla yaş oldu süzüldü gözlerinden,
Biri yerde kaybolurken toprak içinde,
Diğeri ellerinde..
Son buldu hatıralar geçidi gözlerinin önünde,
Denize seferinde,
Bütün elemi üzüntüsü sahilde,
Varlığı sular içinde kayboldu birdenbire.
Kayıt Tarihi : 22.6.2005 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!