burun burunayım geriye akan zamanla
beni geçmişe götüren o aynayla
nefesim kesilirken direnen ayağımla
gürültüleri bastırmak istedim
parçalanmış olan umudumla
birden çığlıklar duyuldu
en sevdiğim elbisem gül olup kurudu
dönük duran bedenimi tutacak kimse bulunmadı
bazen yardım çığlıklarını işitmek gerekir
susarken dahi
bazen eller uzanmaz
sessizliğiyle sarmalı insan bu kiri
Kayıt Tarihi : 29.12.2023 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!