İlahın sunduğu nimetlerden uzak,
Aklımı benden alan afili tuzak.
Cihanı karıştıracak kadar kudretli,
İnsanı köleleştirecek kadar alçak.
Saklı yanımın her yanı kara lekeler,
Bir gün huzuru bulacak diye beyhude bekler.
Şahsımın her günü pişmanlıkla geçerken,
O her seferinde kendi nefsini besler.
Geçmez zaman tek kelime yazmadan
İnan koymaz bana aklında olmamam.
Yeter ki mutlu ol sevgili,
Yaşayamam sen mutlu olmadan.
Şuursuz rüzgarda savrulan bir gemi
Geminin içinde eşsiz güzelliği
Tekilliğin verdiği keder kemiklerini titretti o gün,
Sanki Eminönü'nde saat satan bir siyahi.
Cehaletin sapkınlığı alırken zihnimi,
İçin için içim hiçliğimi kıran aynı çömlek içi
İnanmak istemiyorum, aldanmak istemiyorum ama;
O bakışları yok mu, çok sahici!
Kayıt Tarihi : 4.12.2023 16:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!