Her gece bir baykuş kapımı gözler
İniltili sesler yükselir, odamın duvarlarından
Işıkları loş tutmayı severim
Yüzüm silikleşir, bazen kaybolur
Kadınlar oksitlenmiş duyguları saklar,
Ben yüzümdeki yaraları.
Taş plaktan bir ses gibi
Bir rahibenin ağlamaklı sesi işitilir
“Meryem ana günahkarları affet” diye çırpınır
Pencereme tırmanırım usul usul
Yumarım gözlerimi, şehvetli karanlığa
Beni de sıkıştırır duasına;
Bir de sevgisiz sevişenleri
Aşklarına ihanet edenleri.
Rahibe gözlerini açar
Putlaşmış bir yüreğin içinde filizlenir korku
Ölü bir ergenin cesedi yollara dizilmiş
Ne aşk, ne tanrı, ne kadın
Hepsi birer hiçmiş!
Kayıt Tarihi : 27.8.2024 16:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.