O bildik Akdenizli sıcaklığı
renk renk düş yumağıyla
sarılıp sarmalanmıştı
başlamadan İstanbul’la konuşmaya
ne psikiyatri bilirdi
ne de suç gibi taşıdı cinselliğini
dikimevlerinin loş uğultusunda
yavaş yavaş dönüşmeden bir makinaya
eksildikçe eksiliyordu kimliği
garip bir aşkın gizli bohçasında
çoğalırken umutsuzluğun şiiri
tamamladı intihar hazırlığını da
ve bir gün
küçücük puntolar çırpınacaktı
işçi bir kadının intiharı
işçi bir kadının intiharı..
1981
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 08:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!