Zaman artık tükendi heybemde
Kuşanıldı silahlar gelgitlerde
Umutlar ağır hezimetler yaşamakta
Ve ben gitmekteyim…
Zaman kaçamaklar yapmakta
Limanlarda tükenmekte gemiler
Son bir yolcu gezinmekte
Gidişlerine kefenler örmekte
Ve ben gitmekteyim…
Zaman bitime erdi artık
Gerçekler hükmetmekte düş bahçelerine
İnsanlık tükenmekte
Kutsallar yitikleşmekte
Ve ben gitmekteyim…
Zamanla birlikte yitirdi kelimeler hükmünü…
Bir çocuk
Bir çocuk
Bir çocuk!
Masumiyetin gözlerinde
İntihar etmekte bu gece
Ve ben gitmekteyim…
Yakındır, yakın!
Bir el kadar yakın
Bir kadının göğsü kadar, yumuşak
Dudaklara konan bir buse kadar, sıcak
Gülümseme kadar, masum
Sen kadar yakın
Bir intihar avuçlarımda…
(10.02.2012 İstanbul)
Ömer Faruk OkçuoğluKayıt Tarihi : 31.1.2013 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çıplak Düşler adlı şiir kitabından...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!