Bir cellâdın önünde diz çökersin gözlerin bağlanmadan.
Hissedersin ölümün soğuk kokusunu, ta ciğerlerinde.
Bir nefes çekersin çığlık çığlığa gelen rüzgardan.
Dinlersin Azraillin sorgusunu.
Yalnızlık etrafında dört duvar.
Umutsuzluk çepeçevre sarar ruhunun derinliklerini.
Terk edilmişliğin ıstırabıyla,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta