Yaşaya yaşaya öldürüyorum kendimi
Bazen karanlığın ilmiğine geçirip boynumu
Gecelere asıyorum bedenimi
Ölü doğuyorum sabahlara
Bazen mutsuzluğun yamacından atlıyorum
Dipsiz uçurumlara Yüreğimi bölüyorum parçalara
Bazen aşktan zehirlenip kan kusuyorum
Bazen keskin bir ihanetle vuruluyorum sırtımdan
Geçmiyor çürüyor yaram
Bazen sivri bir dil saplanıyor göğsüme
İçime içime kanıyorum
Bazen bir giyotin oluyor vefasızlık
Bedenimden ayrılan aklımı arıyorum
Bazen alışkanlıklarımı sürüp namlunun ucuna
Beynimi dağıtıyorum
İntiharın böylesi görülmedi
Yaşaya yaşaya öldürüyorum kendimi
orHan
Orhan UraslıKayıt Tarihi : 24.4.2009 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne olur ki nefsimize uymasak?
TÜM YORUMLAR (1)