bir sevda...
hiç acımadan elveda der,
duyar o sesi can,
ölüme merhaba der.
dağların devrilmediğini duyarken sabah,
gece aşk mırıldanır,
tükenir gücü dağların,
ferhat'ın yıkışına bırakıp kendini;
düşer...
sarsıntısı bir deprem hissinde değil,
yıkılışı sessiz;
bir tokat çarpmasının
fay kırıklarına haykırışı gibi,
dökülür...
düşün teokrasisi altına girmiş,
can bırakırken kendini,
bir suratta bin yüz arar,
bakışları ağlayışlarla
patlar...
ölüm gebedir emirden izinsiz,
kürtajı yasaktır artık,
gelişine koşar dağlar;
önce ses olur bağırır kayalar,
sonra sessizlik,
cesedine ağıt,
yakar...
elveda der sevda! ...
beden ölüme der merhaba.
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!