İntihar Şiiri - Sadi Saçak

Bir hüzün çökmüş içine;
O hüzünle eskimişsin,
Yüzünde parlayan bir kaç damla yaştan başka seni duyan da yok,
Teksin...
Düşlediğin çok şeyler var,
Yine düşlüyorsun!
Fakat olmayacak hayaller olduğunu da biliyorsun.

Bir özlem girmiş kalbine;
Daha dün gibi hatırlıyorsun,
Elini tutuşunu,
Yüzüne dokunuşunu,
Koynuna sokuluşunu...
Oysa şimdi bunlar birer uzak hayal,
Kanadı kırık kuş gibisin.
Uçan kuşları görüyorsun,
Bir zamanlar ben de uçuyordum diyorsun,
Ama şimdi bir köşedesin ve kimse senin farkında değil.
Sessizce uçan kuşlara bakıyorsun...

Bir çaresizlik basıyor yüreğini;
Usulca giriyor ama sağlam yerleşiyor.
O çaresizliği içinden atamıyorsun.
Çok zor geliyor sana umut etmek bir şeyleri,
Bir şeyleri sahiplenmekse ölüm.
Çünkü bunlar sana hep hayal kırıklığı hediye etmiş,
Çünkü hep zulüm...

Bir ölüm geliyor yanına,
Bir intihar...
Her şeyden umudu kestiğin anda...