İntiha Şiiri - Buse Güngör

Vakit yaşamda sadece bir gün
Akıp geçiyor tüm nehirler
Her şafak
Her akşam
İsterdim ben de avunmak
Bir ağacın gölgesiyle
İsterdim ben de kalbimi ısıtmak
Güneşe gerek olmadan.

Yine de kısıtlı zaman
Kısıtlı gün
Bak sen hani nerede imiş!
Benim kovuk içindeki olan mutluluğum.

Hani-ilk buhar bulutları çıkar
Gelirse bir gün aklına birisi
Sakın unutma!
Sakla onu ruhunda.
Üstüne üstlük kalbin çarpmadan
Daha çok yıldırımlar geçecek
Yürümediğim sokaklardan
Daha çok nefesler kokuşacak
Ki nerede olduklarını
Ne yaptıklarını bilmeden

Sevgi nedir!Diye sokaklarda gezenler
Nefret nedir!Bir tiksinme midir!
O halde haydi bir maske takalım
İşinize gelirse onda saklanalım
Ama bu neyin çabası?
Ama bu neyin ısrarı?
Hiç boşa takdire gerek yok
Takdirimi yitik kalbimi
Kendime yeniden sevdirmekle
Zaten aldım.

Demeler
Deyişler
Rivayetler
Her zaman söylenir gider.
Ama bir derin bakış
Göğü delmek istemez.
Kendine hasrettir o bakış
Ya da bir sevgi arayışı
Sakın böyle konuşma
Sakın böyle düşünme
Bir gün seni de ezerler!
Bir gün seni de keserler!
Bir gün seni de biçerler!
Kalbini eline sarmadan!
Eline sarmadan...
Eline sarmadan...