Kızıl efkarlara düşünce gölgesi ihanetin
Kan tutar avuçlarından öksüz büyümelerin
Kapı kuytularında bir çiçek ölür
Kadınsı matemler ulur köhne kaldırımlarda
Kimin sesi kimde belli değildir
Ki yitirilen vaad edilen cennetlerimizdir…
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
