İntifada (1) Şiiri - Emine Deniz

Kızıl efkarlara düşünce gölgesi ihanetin
Kan tutar avuçlarından öksüz büyümelerin
Kapı kuytularında bir çiçek ölür
Kadınsı matemler ulur köhne kaldırımlarda
Kimin sesi kimde belli değildir
Ki yitirilen vaad edilen cennetlerimizdir…

Kırık bulutlar yürür ebabillere inat
Kırk ikindiler çoktan susmuş yağan küflenmiş çamur
Kırmızılar doğuma kırgın, ölüme inat açmıyor papatyalar
Kuduran sahtekar bir menzildir mescid_i haramda şimdi
Kahır topraktan silkindi, ateşe sindi…

.....
Kiliselerde çan sesleri,minarelerde ezan
Karıştıkça dağılıyor,dağıldıkça utanıyor ‘’kan’’
Kurşun girdiği bedenden çıkmaya ar ediyor da
Kabzasını tutan el kesilmiyor omuzdan

Kudüs,hakla batılın en büyük curcunası
Kaderin ‘İntifada’’yaz boz tahtası bitti
Kan içen kralların mezarlarını dağıt
Kumdan kaleleri yık yetmedi mi bu ağıt

28.02.2006