İntibah. Şiiri - Hasan Koçer

Bu seferki yağmur hepsinden başkaydı
Sanki;
Birşeyler söylemek istiyordu sessizlige,
çogalarak dolduruyordu göz kapaklarımı
duygularım gibi.

Yağmur bir anda kesildi
Ve aniden
bir gürültü koptu kalbimin derinliklerinden..
O anda gözümün önünde belirdin
Kendimden geçtim ve aglamaya başladım.

Utandım, ama tutamıyordum kendimi
Bana birşey gerekliydi, o şey ise sendeydi
Sen ise, bana hep çok uzakdın.

Sana hep yakın olmak istedim
Ben hep seninle olmak istedim
Ama o pür kalbinde kendime ayrılan yeri bir türlü bulamadım

K üçük kalbine giremesemde hep kalbimde olacaksın
Y ok kızmıyorum sana, hoş kızamam ya!
E nihayetinde şems tekrar doğar ve..
D ar-ı ahiret'de buluşuruz... Vesselam..

Hasan KOÇER