İnternet bağımlısı Şiiri - Mikdat Bal

Elinden bir şey gelmez, harcar zamanı boşa
Her şeyini anlatır, hayali arkadaşa
Bir saniye ayrılmaz, kölesi olur haşa
Başka bir dünyası var, İnternet bağımlısı

Her şeyi internettir, aileyi unutur
Böylece tatmin olur, kör nefsini uyutur
Görmediği insana, sırlarını okutur
Dillere destan olur, İnternet bağımlısı

Bir şeyler yazar çizer, ne sanattır, ne eser
Yanında ses istemez, çoluk çocuğa küser
Her türlü yarenlikten, alakasını keser
Yaşayan bir ölüdür, İnternet bağımlısı

Sanal bir dünyadadır, hayallerde yaşıyor
Gecesi gündüz onun, huzursuz dolaşıyor
Kapılır sapıklara, doğru yolu şaşıyor
Bunun farkında değil, İnternet bağımlısı

Ne bulsa alır okur, seçemez, nur’u nârdan
İlmi yok ki tanısın, faydaları, zarardan
Kapılır sapıklara, hep batar günahlardan
Artık iflah bulamaz İnternet bağımlısı

Karşısında bir hoca, ne görmüş ne de tanır
Aslında bir yahudi, sahtekara inanır
Müslüman insanımız, beyni böyle yıkanır
Mezhep, sünnet tanımaz, İnternet bağımlısı!

Gece gündüz işi bu, vakitler uçar gider
Ne bıkar ne usanır, demez bu kadar yeter
Kendine geldiğinde, birden her şeyi biter
Ailesi dağılmış, İnternet bağımlısı

Kapalı bir oda da, her hücresi ölüyor
Kendini harcamakta, hem de bunu biliyor
İnternet çok önemli, namazı zor kılıyor
Yaşayan bir hortlaktır, İnternet bağımlısı

Yerinden kımıldamaz, kalır olduğu yerde
Saatlerce bakmaktan, gözüne iner perde
Bilmediği biriyle, başı girmiştir derde
Hayatı stres içinde, İnternet bağimlisi

Mikdat der bu gafletten, ne olur bir uyansa
Şiirimi okuyup, zararına inansa
Belki kendini tanır, bu halinden utansa
Aramıza katılsa, İnternet bağımlısı