İntak Şiiri - Âşık Enver Gürkani

İNTAK. Konuşturmak demektir yani cansız konuşamayan cisimleri konuşturma sanatıdır. Mesela gül ile bülbülü konuşturmak gibi.
Bende Âşık Kerem ile arkadaşı Sofiyi konuşturayım dedim, böyle bir anıları olmuş mu olmamış mı bilinmiyor becerimizi ortaya koyduk intak sanatı gibi canlandırdık. Bir başarı payı varsa mutlu olurum.

Âşık kerem’i bilmeyenimiz yoktur. Kerem bir Şahın oğlu idi bir evin tek bir evladı idi. Sabah giydiğini öğle giymez öğle giydiğini akşam giymezdi sofrasının artığından üç beş kişi doyardı. Bu Kerem şimdi aç susuz üstü başı yırtık yollarda idi. macerası İsfahan’dan başlayıp Azerbaycan Gence’den Türkiye üzerinden Bağdat’ta feci bir şekilde son bulmuştu. Yanında sofi isminde bir arkadaşı var idi beraber gezerlerdi. Bir gün yine sessiz sedasız bir şekilde Kerem önde Sofi peşinde yol alıyorlardı. Bir ara Sofi dedi ki Kerem az dur bir diyeceğim var. Kerem durdu sofi dedi Kerem senin deli benimde zır deli olduğumuzu anladım.Kerem dedi ki nerden icap etti nasıl anladın diye sorunca Sofi dedi Kerem sen bir Şahın oğlusun zenginsin sen kimin kızını istedin de vermediler bir Keşiş kızı için çıkmış dolaşıyorsun bu delilik değil mi?Haydı senin bir gerekçen var bir kız için dolaşıyorsun ya benim ne gerekçem var ki peşine takılmış aç susuz dolaşıyorum bu zır delilik değil mi?.Kerem dedi kardeş bu durumu dil söylemez tel söyler şimdi bana kulak ver dedi mealen Kerem şöyle söylemiştir. Gürkani söylesin sağlığınıza güzel günlerinize.

Aldı kerem

Sofi kardeş beni bundan caydırma
Kerem korktu geri döndü diyeler
Sevdalanıp âşık olmuştu hanı
Demek aşk ateşi söndü diyeler

Gidip Aslı hanı bulmaktır çabam
Bensiz kaldı yerim yurdum ve obam
Haberim yok öldü ise Şah babam
Geldi servetine kondu diyeler

Âşık maşukuna vermese değer
Sonra pişman olur boynunu eğer
Bu sevda yolunda ölürsem eğer
Caymadı han oğlu handı diyeler

Kardeş bu yolculuk zorludur zorlu
Sevdanın ateşi sönmüyor korlu
Dönmesem bir türlü dönsen bir türlü
Acep yine kime kandı diyeler

Gel açma yaramı yaram derinde
Yamaçlarda taş durur mu yerinde
Kim ne bilir belki günün birinde
Korkarım ki Kerem yandı diyeler