Insoniyat vafot - Özbekce Şiiri - Bilal ...

Insoniyat vafot - Özbekce

qishloq bor edi...
Kunlarning birida....
Men tug'ilgan...
bu qishloqda...
Yil 1954....
Mavsumda kuz...
Sentabr 10...
Kun juma dan.....
Bir yarim kechada...
Oy chiqib...
Yulduzlar shitirlashi etiladi.....
Mening qishloqning nomi...
Yassibağ...
Juda shirin..
Kichik 40-odam.
har bir narsani mahrum.
Uzoq sivilizatsiyasi dan..
Lekin haqiqat...
insoniyat bor edi...
sevgi bor edi...
hurmat bor edi...
yordam bor edi...
Bu qishloqda....
nima suv...
Na elektr.
Nima televizor...
Nima muzlatgich..
Nima kir yuvish mashinasi
Qanday mashina...
Nima sog'liqni saqlash klinikasi...
Nima maktab...
Ham, oziq-ovqat do'koni bor edi...
yo'llar tuproq yo'l edi.
qishloq o'rtasida...
A katta tut daraxti.....
uning soyasida A favvora..
Bu yerda dehqon...
Odamlar mis suv paqir to'lgan...
U uyga suv olib...
to'y bo'lib beatuful...
3 kun 3 kecha bo'lib....
Diniy bayramlar juda yaxshi bo'lib....
Oziq-ovqat pishirilgan katta qozonlardan amalga oshiriladi...
kambag'al odamlarga tarqatiladi....
Va...
Endi... 3-5 yil bo'lib...
Civilization keldi...
Insoniyat ustidan bo'ladi...
tsivilizatsiya...
Bu joyda o'xshaydi..
Insoniyat g'oyib bo'ldi..
Insoniyat vafot..
Dunyoda..
5 ming boy bor
Ular barcha Hayvonlar bor..
7 milliard qavmim..
Juda och...
Insoniyat vafot.....
Do'stlarim vaqt kelib...
Barcha insoniyatni Wake....

Mersin-12.12.2008-Bilal Genis