İnşirah Şiiri - Ömer Ekinci Micingirt

Zihnim tepetaklak kalbim gizliyor
Felek beni hüzünlerle sözlüyor
Gülerken yüreğim neden sızlıyor
Dertsiz yığınlara değildir sorum
Galiba duygusuz düşünüyorum

Düşündükçe neden üşüyorum ben
Sabrın nefhasına düşüyorum ben
Kendime koşunca şaşıyorum ben
Sözün hüzmeleri vakitsiz yorum
Peşinden gözyaşı tamamlıyorum

"Çok ağla az gül" buyurmadı mı yâr
Yâra yâr olanlar mesut bahtiyar
Gözlere yaş varsa gönüller bahar
Gözyaşı ardına kalp sesi derin
Kalp ehli lütfuna giriftar pirim

Gözyaşı temizler ne varsa yekûn
İnşirah lütfeder inşirah o g/ün
Gözyaşı inşirah belki de sükûn
Sükûn tomurcuğu öyle bir durum
Rabb-i Rahim'im var şüphesiz hürüm