İnsicam-"hakikatın gözyaşları"

Sırtımdaki konvoylar kehkeşana yürüyor
İklimin hendesesi tanrılar doğuruyor

Düzenin gayyaları gözlüyor yer yer damdan
İmgeler ısmarlama söz eder insicamdan

Zincir ve prangalar, hükmünden çıkıyorum
Potursuz mısralara israftır yazı - yorum

Çatlamış mesleriyle gözü yaşlı anneme
Koşar ve içlenirim, inatla cehenneme

Duâ musikisiyle yaklaşıyor aralık
Ahmağa baş döndüren şu hayat kaç paralık

Susup doğrultuyorum, az ilerde son nokta
Şükre şükretmek gerek; hem varlıkta hem yokta

İrfân örf sürüklenmiş ,sokak cennetten emin
Affet beni yâ Rabbi, affet Rabbel Alemin