Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Katılıyorum.sümeri
İSABETLİ BİR TESPİT YAPMIŞSINIZ
ANCAK DOĞANIN DENGESİNDE İNSANLARIN DA
ROLÜ VAR
AMA ZARARLI YÖNÜNÜ KULLANMASALAR
TABİKİ HAYAT BİR BAŞKA OLURDU
SERBESTTE DE BAŞARILI OLDUĞUNUZU GÖRÜYORUM
TEBRİK EDİYOR SEVGİ VE SELAMLARIMI YOLLUYORUM
Çok haklı dizeler. Madem varız, doğanın kuralları ile yaşamayı, yok etmeden ihtiyaçlarımızı giderebilmeyi öğrenmeliyiz. Aksi halde ne doğa kalacak ne de ne de güçlü tüketme egosunu fıtratında barındıran insan...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta