İNSANSIZ KENTLER
Terk ettim benliği, serdim postumu
Mal ile, mülk ile sattılar beni
Ölüm hiç gelirdi sarsam dostumu
Çıkar sürüsüne kattılar beni
Gam, keder birikti, sırtıma bindi
Gönül deryasında dalgalar dindi
Çıkarlar çatıştı,dostluk tükendi
Bir bardak su gibi yuttular beni
Kimi yalanlara kılıflar biçti
Din kitap,ar namus yeminler içti
Nice, nice dostlar çiğnedi geçti
Şimdi bir köşeye ittiler beni
Zaman mı değişti,ben mi cahilim
Unvandan,şöhretten yoktur meyilim
Cehennem kükrese susmazdı dilim
Dostluk kemendiyle tuttular beni
Kimi deli, kimi divane deyip
Yüzüme güldüler, ardımdan sövüp
Hıdır Çam menseli bir kimlik verip
İnsansız kentlere attılar beni
Kayıt Tarihi : 3.3.2004 08:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
o kadar çok ki insansız şehirler
o kadar çok ki ihanetler
riyakarlıklar
sahtelikler....
insansız kentlerde yaşamak bazen çok daha iyi sevgili şair.
kutlarım..
hele
Cehennem kükrese susmazdı dilim
Dostluk kemendiyle tuttular beni
dizeleri
TÜM YORUMLAR (4)