İnsansın insanca gel. Şiiri - Evrim Evre ...

Sen,bir karataş'sın
Taşa da benzediğin yok,
Gülüşlerin toprak gibi,
Karataşın topraktan aldığı belki...

Hayat akıntısıyla koşan,
Bir oraya, bir buraya,
Bir de buraya düşen...
Karataş'ın, inatla yuvarlanıp gidercesine,
Akıntısına hesapsızca,
ve delicesine..

Durma karataş gibi öyle...
Toprakca bezen..
Bezen de gel,süslenerek...
Toprak ol,
Toprak ol,
Toprak ol,
Toprak kadın....
Sen bir kadınsın...
Pardon kadından önce bir İNSAN'sın inan...
İnsanca gel,
Kapım açık,
Pencerem de,,,
Bu kapı insana hep açık,
Ama insancasına...
Gayrısına kapanıkcasına....