İnsansın,
güzel can sen insan.
Kendini devler aynasında,
vazgeçilmez sanan…
Devede kulak bile değilsin.
Bir günlük ömrü olan bir kelebek,
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
uzun yolculukların sonunda daha çok sorguluyor sanırım insan yaşamı...
gelişleri gelinen noktayı ve geçmişi..
Evet bir nefesti ve tükenecek...
Çok beğendim şiirinizi. Kutluyorum içtenlikle. Saygılar.
Ve nihai 'sözleşme...' : 'Kendini seveceksin önce... Kendinle didişmeden, suçlamadan, kırmadan kalanlar koşulsuz seveceksin, kendini...'
Sonrası mutlaka gelir.. Saygı da gelir.. 'Sayılmakta' gelir, insandan, hem de en hasından...
Mükemmel bir içsel muhasebe... Etkili bir şiir...
Kutlarım Öğretmenim..
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta