Korkmadan, mertçe söyle sözünü
Zulme karşı dur, yumma gözünü
Hakka sığın, hakka çevir yüzünü
Madem insansın, insanlığı tanı…
Tutumu gözet, dar günde sıkışma
Acı çekeni anla, zevklenip yılışma
Nefretin yerini alsın sıcak bakışma
Madem insansın, insanlığı tanı…
Sevmek, sevilmek varken kin gütme
Bildiğin sırları, açıkça ortaya serme
Başkasın aşağı, kendin üstün görme
Madem insansın, insanlığı tanı…
Coşkun akan nehir, bir gün durulur
Ararsan nice derde derman bulunur,
Ulu divanda herkesten hesap sorulur,
Madem insansın, insanlığı tanı…
Kurulan tuzakları görünce bozarım,
Dostun kuru ekmeğine tuzu banarım,
Çocuklarımız yetim kalırsa yanarım,
Madem insansın, insanlığı tanı…
Kayıt Tarihi : 22.6.2009 20:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mevlani Ulusoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/22/insansin-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!