İnsansılar ve Gölgeler Şiiri - Gültekin ...

Bu sonbahar başka bir hüzün var bende
Ardından bahar gelmez bir kışa yolcuyum
Çalınan yıllarım kor gibi yanar yüreğimde
Sonsuzluğa uzanan düşler yoluyum

Zamanı hazan, kalbimi hüzün içiyor
Gölgeler yurdunda taassup ne vicdanlar biçiyor
Aklı gözlerinde bir çağ, insansılar yaşıyor
Sevgi seli kurumuş dereler yoluyum

Çoktan ölmüş sözlerin ardında susar heceler
Hezeyanla sayıklamalar, karanlıkta yankılanır kelimeler
Ruhuna yandığım ne varsa sönmüş küller
Târumâr bahçelerde açmayan güller yoluyum

Çürüyen umutlara kefen biçer geceler
Göç etmiş kuşların izinde silik hayaller
Bir kıyameti fısıldıyor rüzgarlarda eller
Yalnızlıkla mühürlü dizeler yoluyum

Herkes bir kulun bendesi hakikat sürgün
Çürümüş yeminlerde boğuldu her gün
Dekadanlarla doldu hep bugünler ve dün
Zincirlere vurulmuş erdemler yoluyum