Ateşten alır yürek özünü
Kavrukluğu ondandır
Yağmurdan alır göz- yaşını
Sağanaklığı ondandır
Ateş kadar yakmak
Su kadar akmak
Sermayesidir ömrün
Ol ki insan
Hem yanıp
Hem sönesin
Yanmayan yürekte
Yaş akmayan gözde
Yitik tazelikler kalacak hasrette
Hebadır geçen gün
Öz çürür kalmaz elde
İnsansan eğer
Ruhun nurdan şehrinde
Bu hal sürüp gidecek
Kaynak kurumadıkça
Ne ateş
Ne su
Hiçbir vakit bitmeyecek
Kayıt Tarihi : 28.2.2009 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ruhum bambaşka diyarlardadır sandım
selam
Kavrukluğu ondandır
Yağmurdan alır göz- yaşını
Sağanaklığı ondandır
İNSANSAN EĞER
İŞTE BUNDADNDIR
İNSAN DEĞİLSEN
NE GÖZ YAŞI BİLİRSİN
NE YANMAYI BİLİRSİN
KUTLARIM
YİNE FARKLIYDIN
TÜM YORUMLAR (11)