Her insan denilen yaratığı sevmem ben,
İnsan gibi insan olacak.
İnsanımsılar çıkar çokça karşıma, ne diyeyse?
Hikmetinden sual olunmaz ya, işte neysee....
Nefret gibi bir duyguyu ise hiç taşımam,
Yük etmem ruhuma, kirlendirmem gönlümü dost...
Gözünün içine bakarım insanın,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta