İnsansa... Şiiri - Hayati Kork

İnsan yol almak ister.
Adımlarını sıklaştırıp
kırmak ister durağanın zincirlerini.
Kurmak ister ebatınca bir hayal.
Çapınca umutları yeşerir,
adamlığınca çiçekleri açar.
Ve yürek tutar gönlünce.
Kucaklamak ister insanlığı.
Takatınca el tutar,
dil uzatır,
söz söyler.
Doğrudan yana savaşır.
Ya adam gibi durur
veya yiğitçe ölür.
…Ama…
Gönlü yettikçe sabreder.
İnsan olabildikçe yaklaşır.
Merhamet eder,
sevgice bakar VAR’a.
Tüm VAR’da VAR olur.
HAK’kı bulur,
YAR’ı görür,
onda kendini,
kendinde sevgiliyi
ve O’na kavuşur.
Vuslat bulur,
Aşk olur,
yol alır gider,
büyür insanca.
…Ama ADAM’sa…
Hayati Kork. gecenin bi saatinde