İnsanoğluyum;
direnç ile yoğursam da yapımı,
bu yaşam mücadelesinde,
öğreniyorum ben de,
eksiğimi,
zaaflarımı....
Hızla akıp giden,
zaman denen,
görünmeyen nesnenin,
en ucunda
yakalarım nasıl olsa,
seveceğim bir yaşamı...
İşte o zaman ben de;
dikip yukarıya
başımı;
gülerek okşayacağım,
sevgilim,
senin sarı saçlarını....
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 00:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!