Gelen ağlayarak âleme gelir.
Ne garip varlıktır şu İnsanoğlu!
Nefes alır, kimi nefesin verir.
Ne garip varlıktır şu İnsanoğlu!
Bir tuhaf yolcudur dünya hanında.
Unutur hancılık eder ânında.
Dostları göçerken bir bir yanında,
Ne garip yolcudur şu İnsanoğlu!
Bir serap peşinde yiter gider de,
Düşünmez "Yol nereyedir?" "Nerede?"
"Gönlümü kaplayan bu ateş de ne?"
Kayıp bir hazine şu İnsanoğlu!
Bilmez ki dünyayı rahm-i mâderde.
Akletmez ukbâyı seyr-ü seferde.
Gözünü açmadan dar bir kabirde,
Gülüp eğlenmede vah İnsanoğlu!
Hayat bir nefeslik şerbet içilen,
Bir urba ki sana özel biçilen,
Sırâta giderken mecbur geçilen.
Bir sırlı muammâ şu İnsanoğlu!
Bu meydana gelen bilmelidir ki:
Bu gölgenin vardır aslı, hakîkî
Âşikâr Olan'ın nuru, belli ki.
Temâşâ etmede hep İnsanoğlu.
Kabirde bir sır var açan gözleri.
Lakin unutulur hemen sözleri.
Toprağın atanlar dönüp yüzleri
Dünya'ya dalmada vah İnsanoğlu!
Gülüp eğlenmede bak İnsanoğlu.
01.01.2020
Osman Ceylan
Kayıt Tarihi : 1.1.2020 05:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
01.01.2020
Hayırlı sınavlar ve hayırlı yolculuklar dilerim kardeşim.
TÜM YORUMLAR (1)