Dilinde düşmüyor huzur ve barış,
Bir adım öteye gitmiyor varış,
Ağzında salyası tam iki karış,
Umudum kesildi insanoğlundan.
Hoş görü babında her gün dem vurur,
Sözü baş incitir ferman savurur,
Sevgi ormanında çamlar devirir,
Umudum kesildi insanoğlundan.
Yüz yüze geldi mi ne güzel sohbet,
Sırtından vuruyor yapıyor gıybet,
Bir de öğünür ki sanki marifet,
Umudum kesildi insanoğlundan.
Çiftci İsmail’im coştum duruldum,
Cümle gidişata baktım yoruldum,
Vefasız canlardan bıktım yoruldum,
Umudum kesildi insanoğlundan.
Kayıt Tarihi : 7.4.2015 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!