İNSANOĞLU SADECE İNSANOĞLU
Bir kozalak düştü
Hastanedeki parkta duran yalnızlığımın üstüne.
İrkildim bir anda.
Aklım başıma geldi
Çaresiz dolanmaktan yorgun bir şekilde...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta