Yüreği ağzında bir çocuk
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Devamını Oku
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
“İnsanoğlu İşte N'aparsın?” mı dedi genç şairim?
Bunun için sadece “iki seçeneğimiz” ve sadece “iki renk” olabilme şansımız olduğunu düşünürsek, bence ne yapalım biliyor musun, Gökhan can?
Ya, Mevlana’m misali;
“Güzeli sevmek gerek, sevmeyi öğrenmek için, her şeyi güzel görmek gerek” diyerek “beyaz”…
Ya da, kalben dezenfekte edilemeyenleri ve içlerinde kaç tane ondan olduğunu çözemediklerimizi, sıra sıra dizip, öpe öpe “bayramları” ve “bayram sevinçlerini” mi yağdırıversek üstlerine…
Yani demem o ki, bize “beyazdan” başkası yakışmaz!
Hem gözümüz de yok ki, öylelerinin “peynir gemilerinde”, değil mi ama?
Bir “merhaba”,
Bir “günaydın”,
Bir “nasılsın”,
Bir “lütfen”,
Bir “teşekkür ederim”,
Sence de, yetmez mi bize?
Unutma!
“N’aparsın?” değil, “Ne yapabiliriz?” demek, elimizin ve dilimizin tesbihi olmalı ki…
Tüm bir evren ve insanlık, en sevdiği renk olan “beyaza” dönebilsin…
Rabbim, nazarlardan ve kötülerin şerrinden her daim korusun seni…
Elin, dilin, yüreğin, dert keder nedir bilmesin inşaAllah…
Sevgilerimle…
İnsanları anlamak zor... Bütün olumsuz özellikleri de bütün güzellikleri de içinde taşıyor. Seçim ve gideceği yol ona kalmış. Ne yazık ki gittikçe kötüleşen dünyanın sebebi de insanlar... Gel de sitem etme...
Kutlarım kalemini Gökhan Yaşar Kardeşim. Selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta