İnsanoğlu işte n'aparsın?
Bir elinde, akıl eriten teknolojik cihaz,
Diğerinde ömründen çalan külnaz...
Dilinden küfür hiç eksik olmaz.
Kendine dahi bir faydası yokken,
Dünyaya hiçbir yararı dokunmaz.
İnsanoğlu işte n'aparsın?
Sevgiden bihaber,
Duyguları elinden alınmış.
Merhameti silkelenip,
Nefret ve kinle beslenmiş.
Söylesenize:
Yaşadığının bile farkında olmayan,
Dünyayı nasıl güzelyaşarmış?
İnsanoğlu işte n'aparsın?
Günahtan zerre korkmaz,
Sevap desen yanaşmaz!
Sorsan: sevapsız hareketi olmaz...
Peki, ben susayım, siz söyleyin:
İnsanoğlundan var mı daha kurnaz?
İnsanoğlu işte n'aparsın?
Anne, baba tanımaz,
Yokluğu nedir, bilmez!
Beynindeki düşünceler, yaramaz.
Yürek sesine kulak asmaz!
İnsanoğlu hayattan hiç anlamaz, n'aparsın?
Kayıt Tarihi : 13.1.2017 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bunun için sadece “iki seçeneğimiz” ve sadece “iki renk” olabilme şansımız olduğunu düşünürsek, bence ne yapalım biliyor musun, Gökhan can?
Ya, Mevlana’m misali;
“Güzeli sevmek gerek, sevmeyi öğrenmek için, her şeyi güzel görmek gerek” diyerek “beyaz”…
Ya da, kalben dezenfekte edilemeyenleri ve içlerinde kaç tane ondan olduğunu çözemediklerimizi, sıra sıra dizip, öpe öpe “bayramları” ve “bayram sevinçlerini” mi yağdırıversek üstlerine…
Yani demem o ki, bize “beyazdan” başkası yakışmaz!
Hem gözümüz de yok ki, öylelerinin “peynir gemilerinde”, değil mi ama?
Bir “merhaba”,
Bir “günaydın”,
Bir “nasılsın”,
Bir “lütfen”,
Bir “teşekkür ederim”,
Sence de, yetmez mi bize?
Unutma!
“N’aparsın?” değil, “Ne yapabiliriz?” demek, elimizin ve dilimizin tesbihi olmalı ki…
Tüm bir evren ve insanlık, en sevdiği renk olan “beyaza” dönebilsin…
Rabbim, nazarlardan ve kötülerin şerrinden her daim korusun seni…
Elin, dilin, yüreğin, dert keder nedir bilmesin inşaAllah…
Sevgilerimle…
Kutlarım kalemini Gökhan Yaşar Kardeşim. Selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (2)