İnsanoğlu İşte Şiiri - Döndü Dülger

İNSANOĞLU İŞTE....
Eskisi gibi değilim artık.
Daha az konuşuyor,
Daha fazla dinliyorum.
Daha az şaşırıyor,
Daha fazla normal karşılıyorum.
Güvendiğim dağları kardan ziyade,
Tipiyle kasırgalar istilâ edince,
Boşvermeyi kabullendim, içim almaya almaya.
Sabrın tellerinde düşe kalka,
Bu da mümkünmüş demeyi öğrendim.
En inandığım insandan darbe alınca,
İnsanoğlu işte çiğ süt emmiş sözünü,
Gönül istemese de akla idrak ettirdim.
Sonunda içim kan ağlasa da,
Bildiğim bütün doğrular pas tutsa da,
Ruhum daralsa, aklım onaylamasa da,
Hayat işte, insanoğlu netice de....
Döndü Dülger