İNSANOĞLU İNSANLIĞI KAYBETTİ
Şu yalan dünyada boşu boşuna
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Ölmeyecek gibi yaşarken böyle
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
İş lafa gelince herkes Müslüman
Çoğunun özünde yok ki din iman
Günden güne kirlenirken bu liman
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Nefret pınarından sular içerken
İnsanlar bozuldu ekin biçerken
Ömür böyle boş işlerle geçerken
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Öküzler ölünce kırıldı orak
Hal hatır kalmadı gönüller kurak
Ucuz ucuz hayallere dalarak
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Niceleri gelip göçtü buradan
Bize akıl versin bizi yaradan
Çıkar için sıvışınca aradan
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Depremler yangınlar geldi peş peşe
Kimse bakamadı doğan güneşe
Kalmayınca bizde o eski neşe
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Yakılan ağıttan tutulan yastan
Her toprakta öyle yetişmez bostan
Kibirden böbürden gururdan hırstan
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
İmanda şart altı islamda beşse
Haram yollar ile olmasın hisse
Varlıktan mı yokluktan mı ne işse
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Bu dünya ap açık namert dünyası
Herkesin bitecek birgün rüyası
Gün geçtikçe çoğalırken riyası
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Anamız Havva'dır babamız Adem
Benimde dolacak dünyada vadem
Gayet nettir söylediğim ifadem
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
Karaoğlan söyler iken sözünü
Kapatan var kulağını gözünü
Boş işlerle bozdurunca özünü
İnsanoğlu insanlığı kaybetti
KARAOĞLAN
Mehmet Küçükosmanoğlu
29.01.2024
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!