Açgözlü insanlar kanaat bilmez
İnsanoğlu hep nefsine yoruyor
Dünyayı da versen hiç gözü doymaz
Kul hakkını yediğini biliyor
Devleti milleti soyar bitirir
Çok kurnazdır uzaklara götürür
Servetini artırdıkça artırır
Şeytan olmuş işin iyi biliyor
Alışmış harama yemez helali
Pislik sofrasına alışmış eli
Her yere ulaşır uzundur kolu
İnsanları ıslatmadan yoluyor
Doymayan gözünü toprak doyursun
İstediği kadar servete konsun
Fırsat elde iken soydukça soysun
O yana gidenler geri dönmüyor
ÂŞIK SEFİL hak veririm sözüne
Arsızın hırsızın tükür yüzüne
İnsanlık merhamet gelmez özüne
Utanmadan hep nefsine yoruyor
27.12.2022
ÂŞIK SEFİL DURSUN ALABIYIK
Dursun Alabıyık 2
Kayıt Tarihi : 29.12.2022 18:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dursun Alabıyık 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/29/insanoglu-hep-nefsine-yoruyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!