İnsanoğlu Şiiri - İrfan Gişi

İnsan kendini arar her şeyde
Uzaklarda değil kendinde
Farkında olmadan
Kat kat sorunlarda yapmacık sevinçlerde
Kendini arar alabildiğince
Dünyanın koca boşluğunda
Sayfa sayfa kitaplar biter mi?
Ya da kilometrelerce yollar?
Ya kendini bulması bulabilmesi
Çok uzun zaman var
Yüksekçe tepeler çetin kayalar
Aşılır mı diye düşündünüz mü?
Aşılmaz olur mu istedikçe
İnsan kendisini arar her şeyinde
Bahçede güllerde, denizde balıklarda
Zirvede rüzgarda, alçakta sıcakta
Yazın gölgede, kışın soba başında
Ama her şeyde
Bahar ağaç misali dirilir
Yazın da olgunlaşır
Güzün kendi kendisine yaklaşır
Kışın ölüm kapıyı çaldığında
Aynada görür kendisini
Gelmişini geçmişini yaptıklarını
Bir bir aklından geçirir
Sevinir çocukçasına
Aradığını bulduğunda
Ama ne fayda ki
Bulmakla yitirmek bir olur