Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu,
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim...
Damla damla birikiyor insan.
Damla damla sevgili bir gün akıp gideceğiz hayata.
Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin
Benim yüreğim sensin . Şimdi seni vurur durur
Ve yine Damla damla çoğalıyorsun içimde...
Ne çok insanlar gördüm. Dostluğa her zaman sohbetine dalmaya çalışırdım. Oysa ne çok şeyi özlediğimizi düşünsek bile eskiler gelip geçiyor duvarın dibinde sen ve yine elinde gülü bir yine ben o gece seni sevdiğimi yazdım kaderimize içimde yanık bir sızı sızlayan göçebe bir yıldız kaydığı anılar hiç beklenmeyecek bir yemin ile başlamalıydı. Ve bir gün endişeliyim ve yine ben gidiyorum tek başıma...
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!