İnsanoğlu Şiiri - Bayram Kaygusuz

İnsanoğlu kavun değil ki koklayım,
Eş,dost akraba,arkadaş
Takmışlar maskelerini
Sarmışlar çevremizi,
Varlığında yanında ,
Sanki,
Hepsi birer akbaba
Sen düşmeye gör ,dostum
Zirveye çıkarken
Ve hatta
Zirvede
Herkes Yanında
Dökezlemeye gör sen ,dostum
Birkere sendelemeye başladın mı?
Geliyor arkası,
Vuran vurana,
Giden gidene,
Ve kalıyorsun bir başına,
Kavun değil ki insanoğlu
Koklayım, dostum
Dönüp baktın mı
Arkana ,
Nerde o zirvedekiler
Nerde o yanın da olanlar;
Alacağı
kalmayınca senden;
Hepsi birden
Kaybolurlar, aniden,
Kavun değil ki insanoğlu
Koklayım
Dostum ....
Düşmez kalkmaz bir
Allah
Bir bak etrafına
Hiç ummadıklarından
Kimler kimler yalnız bırakıldılar
Uzakta arama
Senide terk edenleri
Varlığında yanında olanların,
Kaçı yanıbaşında..
İnsanoğlu kavun değil ki koklayım...
Boşu boşuna geçmiş
Bunca
Yalan yaşanmışlıklar,
Ekememişiz sağlam
bir tohum
Biçtiklerimzse bizi terkeden
Yalancı dostluklar,
Boş insan kalabıkları
İnsanoğlu kavun değil ki koklayım dostum..

Bunda sonra
Tanımam hiç kimseyi
Ne eyvallahım olur
ne de kimseye minnetim
Düştüğüm yerden
kalkarım ben,
Siz içinizi ferah tutun akbabalar
Bana sevenlerim yeter
Buraya kadar
İzleğiniz fragmandı,
Görüşeceğiz yakında
Hepinizle...