Biz insanoğluyuz!
Tek dogduk,
Tek yaşayıp,
Tek ölecegiz.
Yalnızız bu dağlarda
Bu kırlarda,
Ovalarda,
O yüzden;
Kimsemiz yokken kimsesizliği
Anlamaliyiz...
Bir boşlukta dolaşırken kendimizce
Düşman sisli havada pusuda
Simdi kötü zaman,
Simdi Yusuf kuyuda...
Züleyhanın hırsıyla sarılmışken dünyaya
Ahiretimiz n'olacak diye
Ağlamalıyız...
Dertte gelse başa
Şükret Allah 'a ve öyle yaşa.
Ölüm çok adaletli degil mi?
Dinlemiyor ağa ya da paşa
Biz de tevekkül ile bagliyiz ona
Ne gelirse gelsin amenna
Deyip bunu da kadere
Bağlamaliyiz...
Umutsuzluğa kapılmadan
Bozmadan moralimizi
Sarılmalıyız duaya
Bu yolda yürürken kendinden emin
İnanmalıyız davaya.
Ufak bir taş olsa da yerine koyup
Kendi dünyamizdaki adaleti
Sağlamalıyız...
Varsa bir bildiğin susma söyle
Adalete inancinla
inadinla işte böyle,
Kendi inandığınla davran
Korkma ağa ya da beyden
Haksızlık karşısında susmadan öyle
Bir nehir gibi
çağlamalıyız...
Ne nasihat etti sana atan ya da deden
Dinlemek zormu geliyor be kardeşim söyle neden?
İlla giyincemi anlıcaksın kefen
Kabirde anlarsin artık
Ne gelen var ne de giden
Yoksa sende;
Durmus gibi kafana dank ettiğindemi
Kavramaliyiz...
25.10.2017
Durmuş GünerKayıt Tarihi : 26.10.2017 18:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durmuş Güner](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/26/insanoglu-221.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!