İnsanoğlu... Şiiri - Mehmet Arslan 3

Doymazlar elinden ekmeğini alırlar,
Yaratanı anlatmıştır insanoğlunu,
Doğrulukla yaşayanlar yolda kalırlar,
Çözemezsin hinliğini insanoğlunun…

Kapatırlar hayatta bütün makamları,
Doyuramazsın gözünü insanoğlunun,
Ahbapla çavuşla doldururlar her yanı,
Anlayamazsın fendini insanoğlunun…

Gariplerin üstünde kartal bakışları,
Nazarı sineyi deler insanoğlunun,
Kimi zamanlarda andırır Arslanları,
Vurur pençesi parçalar insanoğlunun,

Hiçbir şey olmasa bile kendine kızar,
İçinden geçen bilinmez insanoğlunun,
Değiştirir de tarihi yeniden yazar,
Sağı solu belli olmaz insanoğlunun…

Kimi zamanlar intikam alır Mecnundan,
Leylası mecnunu olmaz insanoğlunun,
Kimi zamanlarda nefret eder Sezar’dan,
Yunanı, Roma’sı olmaz insanoğlunun…

Mazide bazen yuhalar, bazen alkışlar,
Şan şeref yenilgi dolu insanoğlunun,
Bitmeyecek mahşere dek bu yarışlar,
Cenneti cehennemi var insanoğlunun…

Ezelden ebede uğraşır nefis ve şeytan,
Arzuların kıskacında dır insanoğlu,
Kurtulamaz ki bunların tuzaklardan,
Çoğu zaman Araf’ta kalır insanoğlu…

Gezip eğlenirken hep unutur Ukba’yı,
Hiç ölmeyeceğini sanır insanoğlu,
Bir hiç uğruna anlamaz, yakar dünyayı,
Gerçek âlemini mahveder insanoğlu…

Samsun - 1978