İnsanoğlu Şiiri - Mehmet Mutafoğlu

İnsan oğlu bu;
Memfaatine dokunmaya gelmez.
En samimi dostu nolsan bile,
Kalbini kırarda umuruna getirmez.
İnsan oğlu bu;
Her sabah başka ümütle uyanır,
Dediği olursa haline şükreder
Dediği olmazsa hayata küser.
İnsan oğlu bu;
Yaşadıgı hayattan memnun değildir,
Hatta dünyaya geldiğinede kahreder,
Fakat gene de yaşamak ister.
İnsan oğlu bu;
İtimat etmeye gelmez,
Çünkü kediye benzere dostluğu

Not: Her insan bir değil Yarası olan gocunsun.