İnsann Şiiri - Cuma Ali Çetin

İNSAN

Nefsine uyarak çıkar leşine...
Yeşil sinek gibi çokuyor insan.
Kapılmış giderken dünya peşine...
Kefenini kendi dokuyor insan.

Sebep sensin bunca kedere, gama...
Çatlak ar damarı tutmuyor yama.
Bedenin tertemiz parfümlü ama...
Duyguların pis pis kokuyor insan.

HAKK desen zor gelir yılda bir dile !
Yapar oldu kendi nefsine hile !
Meydan okur oldu ALLAH'a bile...
Kendi bildiğini okuyor insan.

Cumali beyinler kulanmış eter...
Tanıyınca dersin be artık yeter.
Fırsatını bulsa yılandan beter...
Önüne geleni sokuyor insan.