Zenginiyle fakiriyle,
Güzeliyle çirkiniyle,
Davam olmaz, hiçbiriyle,
İnsanları seviyorum.
Köylüsüyle kentlisiyle,
Çobanıyla çiftçisiyle,
Kavgam olmaz hiçbiriyle,
İnsanları seviyorum.
Memuruyla işçisiyle,
Patronuyla bekçisiyle,
İşim olmaz, hiç biriyle,
İnsanları seviyorum.
Berberiyle terzisiyle,
Ferlisiyle fersiziyle,
Davam olmaz hiç biriyle,
İnsanları seviyorum.
İplisiyle ipsiziyle,
Ceplisiyle cepsiziyle,
Kavgam olmaz hiç biriyle,
İnsanları seviyorum.
Temiziyle kirlisiyle,
Turistiyle yerlisiyle,
İşim olmaz hiç biriyle,
İnsanları seviyorum.
Kayıt Tarihi : 11.1.2010 12:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ferli: etkili, nüfuzlu İpli: oturaklı, düzenli bir hayatı olan. Cepli: cömert, eli açık.
![Adem Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/11/insanlri-seviyorum.jpg)
iyi kötü ayirmadan sevebilmek
zaten insan sevgisiz yasayamaz ki
kaleminize saglik 10 puan aldiniz benden :)
TÜM YORUMLAR (40)