İnsan olmak beni çok yordu
Önce mutlu sonra üzgün olmak yordu
Arada 24 saat bile yoktur
Hissetmeyi şaşırdım
Kendimi gülerken ağlar halde bulurdum.
Çünkü ben onun yerine de ağlardım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta