İnsanlıktan çıkmışız! Şiiri - Seçkin Erd ...

“Kalpleri yumuşat sen, gönülleri ferah et! ”

Öfke ile kin ile doldu yüreklerimiz
Bize güzellikleri, ihsan eyle yarabbi!
Boşa çekilmesin hiç, bütün küreklerimiz
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!

En ufak menfaate, biz bizleri satarız
Kalbe güzellik değil, nefretleri katarız
Biraz para bulduk mu, havaları atarız
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!

Kardeşçe yaşamayı, unuttuk her birimiz
Ölülere saygı yok, çok zalimdir dirimiz
Ondan sonra isteriz, cennet olsun yerimiz
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!

Biraz acı çeksek biz, ortalığı yıkarız
Zeytinyağı gibi hep, durmaz üste çıkarız
Kötülüğe sarılıp, iyilikten bıkarız
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!

Merhametten yoksunuz, ezmeye alışmışız
Gözümüzü kör edip, gezmeye alışmışız
Canımızdan bıkıp da, bezmeye, alışmışız
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!

Ağlanacak hallere, gülüp duruyoruz biz
Kendi etrafımızda, dönüp duruyoruz biz
Nurumuzu kaybettik, sönüp duruyoruz biz
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!

Ne şükür’ü biliriz, ne de sabır çekmeği
Paylaşmaya korkarız, iki lokma ekmeği
Hep düşene vururuz, çekinmeden tekmeyi
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!

Yalnız sana doğru hep, olsun bizim arkımız
Güzelliğin üstüne, dönsün bizim çarkımız
Hayvanlardan birazcık, olsun artık farkımız
İnsanlıktan çıkmışız, insan eyle yarabbi!
Bize güzellikleri, ihsan eyle yarabbi!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA