Sona ermez; şu dünyâ'nın, savaş denen vebası...
Genç yaşta toprak olur, her kralın tebaası...
Her seferde, mâkul/sudan, birçok sebep olur da;
Aynıların, birbirini yemesi de, cabası...
Gerçekte; insan olan, insanlığa hizmetlidir...
Hep doğru yöne çekmeli; aklı ve arabası...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta