İnsanlık Yaşasın Şiiri - Sibel Erenözlü

Şu sabahın alacasında
omzumda bir kuş sesi
ayaklarım
nemli toprakta yürüdü
Gözlerim sevda çiçeklerine
şarkılar söyledi

Yere düşmemiş her damla
üzerime kelebekler gibi yağdı
Uyandırdı beni
Beyaz bir tay gibi rüzgar
alnımdan öptü
Uyandırdı beni
Portakal çiçeklerinin tokatlayan
keskin kokusu
saçlarıma sindi
Uyandırdı beni
Gece karanlığında ay
yollarıma yağdı
Uyandırdı beni

Denizin mavisi ummana karıştı
Gökyüzüne ulaştı
Bir kuş oldu
Yüreğime kondu
Uyandırdı beni
Uyan adem oğlu uyan
İnsanlık yaşasın