İnsanlık Tadında Şiiri - Yılmaz Öztürk

Bindokuzyüz seksen gönderildik dünyaya
Maksadımız sevgi sunmak insanlığa
Çıkarsız aşk var dediler insan oğlunda
Bende nasiplenmek istedim İnsanlık tadında

Bazen bir yol kenarında bazen bir meyhanede
Buldum İnsanlığı yapayalnız ve boş avare
Kendini tüketen gördüm rpespaye
Dostluk var dediler insanın yüreğinde

Yolculuk vakti dediler içimde hüzün yine
Teselli bulduk bir kaç dost yüreğinde
Şükürler olsun alemlerin Rab`bine
Hala iyiler bulunuyor yer yüzünde

Kimseye etmedim şikayet kendimden başka
Hatamı aradım yıllara meydan okurcasına
Nerde kusur ettikse af dileriz insanlık tadına
Duamızdır göz yaşı sevinçten aksın tüm canlılarda